Dag 1
Met de trein een dag eerder naar Bonn vertrokken om zo rustig de tijd te hebben om Bonn te verkennen. Op donderdag was ik als één van de eerste om mijn aan te melden voor het congres. Daar kon ik toen kiezen uit veel verschillende workshops die in verschillende talen werden gegeven. Het grootste deel van het congres werd gegeven in het Wereldconferentiecentrum Bonn. Dit is het gebouw waar vroeger de Duitse regering zijn plenaire bijeenkomsten had. We zijn daar ontzettend goed verzorgd met allerlei lekkernijen en drinken.
Het congresprogramma, met als thema ‘Voor het leven’, begon om 16 uur in de plenaire zaal. Daar vond de opening plaats. Onder andere werd Bisschop Dick uit Haarlem en de Bisschop uit Oostenrijk (die verbleef ook in mijn hotel en we hebben nog leuke gesprekken gevoerd tijdens het ontbijt) geïnterviewd. Zij kregen een paar pittige vragen gesteld die niet waren voorbereid. Hier kwamen soms grappige antwoorden uit.
Met het avondeten konden we kiezen: Oostenrijks, Zwitsers of Duits. Natuurlijk ben ik overal even gaan kijken en het was heerlijk. Vooral de nagerechten.
De avond werd gevuld met een gezellig samenzijn in het WCCB gebouw. Er was een optreden van zoals ik het noem ‘de dansmariekes’ uit Keulen. Er waren overigens ook 3 jongens bij. De pastoor van Keulen noemde het iets met carnaval, maar het deed mij denken aan de cancan dansers van de Moulin Rouge. Het was in ieder geval leuk. Een pintje of wat en veel gesproken met verschillende mensen. Een geslaagde avond dus die werd afgesloten met een avondgebed. Inmiddels had ik 3 parochianen uit Rotterdam ontmoet die ook in mijn hotel sliepen, dus met hen ben ik terug gewandeld langs de Rijn naar ons hotel. Toch een wandeling van 30 minuten.
Dag 2
Na een gezamenlijk ontbijt met de andere congresgangers in mijn hotel naar de Namen-Jesu-Kirche, de kathedraal van de Oud Katholieken in Bonn, gegaan voor het openingsgebed. Bij de ingang kregen we een kaartje. Later in de viering moesten we deze aan iemand anders geven met een wens daarbij. En dan zo dat iedereen ook weer een kaartje in zijn bezit had. Het is altijd leuk om iets toegewenst te krijgen. Daarna haasten om in het WCCB te komen voor de toespraak van de Burgemeester van Bonn. Zij hield een reclamepraatje voor de stad Bonn. Daarna werd er een toespraak gegeven naar aanleiding van psalm 16. De kleine, nog niet schoolgaande kinderen, zongen 2 liederen voor ons met bewegingen. Ontzettend lief om te zien. Ook kregen we een filmpje te zien van de Duitse bisschop. Hij kon helaas niet aanwezig zijn door immuuntherapie. Het zou niet veilig zijn voor hem. Gelukkig wel een toespraak op video dan. Wel jammer. Dan eindelijk mijn eerste workshop; een rondleiding over het Alter Friedhof. Deze werd gegeven door Angela Berlis. Was ook weer een leuk weerzien met haar. Zij wist ontzettend veel over de geschiedenis van de personen die daar lagen. Zo hebben we verschillende bisschoppen bezocht en we kregen hun achtergrond te horen.
Ook Bisschop Joachim Vobbe (†2017) ligt daar begraven. Bisschop Vobbe heb ik persoonlijk gesproken jaren geleden toen wij een dienst in Bonn bijwoonden. Ook de componist Robert Schumann en zijn vrouw Clara liggen daar begraven. Beethoven is wel geboren in Bonn, maar overleed in Wenen, maar zijn moeder ligt wel op het Alter Friedhof begraven.
Onder het wandelen ben ik in gesprek geraakt met Micheline. Ik heb haar eerdere congressen ook al ontmoet en het is altijd een leuk weerzien. Micheline woont in Wallonië en haar man is priester. Helaas kon hij niet bij het congres aanwezig zijn. Micheline wordt door Mgr. Joris gewijd en ik heb van haar nu ook een uitnodiging ontvangen. Dit zijn dus echt leuke ontmoetingen.
Na twee kopjes soep (ik had keuze uit 4 soorten), begon het middagprogramma. Er waren verschillende lezingen en op het eind volgde ik het niet meer. Soms ben ik eigenwijs en moet ik de simultaanvertaling gewoon nemen. Je hoort de toespraak dan in je eigen taal (het schijnt met grappige toevoegingen van de vertaler). Ik werd ontzettend slaperig. Na die lezing werd er uiteen gegaan in groepjes, naar kleur van het papiertje van het chocolaatje dat je had gekregen bij de aanvang van het middagprogramma. Ik ben buiten in de zon lekker mijn boek gaan luisteren. Even ontspannen voordat het programma verder gaat. Nu bij de ingang wel de simultaanvertaling meegenomen voor het geval dat. Eerst nog een verhaal over het diaconaat en daarna het avondgebed. Deze avond bestond het diner uit allerlei kleine hapjes. Lekkere hapjes.
Voor het avondprogramma waren er verschillende mogelijkheden: Dieper ingaan op het diaconaat, een gospelconcert, een meezingavond, sporten of de Biergarten. Ik hoefde niet lang na te denken. Een pintje gaan drinken leek me wel wat. Het was ook leuk dat pastoor Wim en Marcel ons ook even gedag kwamen zeggen. Om 10 uur lag ik die avond op bed. Ontzettend moe, maar voldaan.
Dag 3
Na een gezellig ontbijt dat steeds internationaler werd wat congresgangers betrof, richting het Döllingerhaus gegaan voor het ochtendgebed. Pastoor Leonie ging hierin voor met ondersteuning van enkele parochianen uit Eindhoven. Toen tijd voor mijn tweede workshop ‘Taizé zingen’. Ik heb heerlijk gezongen die ochtend. Lekker de altstem. Allemaal bekende muziek voor mij en kon dus lekker ontspannen meedoen. Toch tijd dat ik weer eens een weekje naar Taizé ga.
Voor de lunch moesten we deze dag zelf zorgen. Ik heb een terrasje opgezocht. Er waren aan mijn tafel nog 4 plaatsen vrij en het terras was zo goed als vol. Drie congresgangers vroegen of ze bij mij aan tafel mochten komen zitten. Het waren twee Oostenrijkers en een Duitse. We hebben een ontzettend leuk gesprek gehad. Mijn roerei heeft ondertussen ook goed gesmaakt.
Om 14 uur ging het programma verder en we startten met het zingen van het ‘congreslied’ op de melodie van Beethovens Ode an die Freude. Dit op straat voor de kathedraal. En als toegift zongen we het nogmaals. Om half 3 was de afsluitende eucharistieviering waarin Mgr. Bernd voorging.
De deelnemers van het jongerencongres hebben daarin ook nog een stukje opgevoerd en gezongen. De communie was wel raar. De bisschop doopte de hostie in de wijn en dat kreeg je op je hand. Dan kun je beter enkel de hostie krijgen denk ik, maar goed, dat zal zo opgelegd zijn geweest door de Duitse kerk, ik weet het niet. Ik was niet de enige die dat raar vond.
Aansluitend op de eucharistieviering gingen we met zijn allen naar de Rijnkade om te boarden op de Rheinphantasie. We hebben een prachtige Rijnvaart gemaakt.
We zijn gestart met een aperitiefje en daarna een heerlijk diner gekregen. Het was een lopend buffet en je kon zoveel eten als je wilde. Na het eten waren er een paar optredens, onder andere van Oostenrijk en Zwitserland. En als laatste de Oud-Katholieke jongeren. Zij deden een lijndans en nodigden ons uit om mee te doen. Dat kon ik niet laten schieten en het was fijn om mee te doen. Daarna barstte het los op de dansvloer. Op een gegeven moment stonden er 4 bisschoppen (waaronder ook onze 2 bisschoppen en onze Mgr. Joris) en ontelbaar pastoors en de congresgangers te dansen. De ene nog gekker dan de ander. Wat hebben wij gelachen om Thelma. Haar vader stond ook op de dansvloer en die stond goed gek te doen. Je had haar gezicht moeten zien. Schitterend. En ja, ook onze pastoor heeft zich onder de dansers geschaard. Het was al met al een prachtige afsluiter van het congres.
Dag 4
Vandaag rest alleen nog de eucharistieviering. Deze kon je op 4 plaatsen volgen. In de St.Cyprian (Oud-Katholieke parochiekerk Bonn), in de Namen-Jesu-Kirche (Oud-Katholieke kathedraal), in de oud-katholieke kerk van Keulen of de Oud-Katholieke kerk van Koblenz. Zelf ben ik naar de kathedraal gegaan, gewoon omdat die het dichtstbij was. De viering begon heel normaal, zoals we zelf gewoon zijn. Maar toen ineens werd er gevraagd om met elkaar te praten over twee zinnen, die ik niet helemaal begrepen en verstaan had. Gelukkig zat David naast me en die heeft me een beetje op weg geholpen. Het was raar om dit tijdens de eucharistieviering te doen. Maar aan de andere kant ook leuk. Schijnbaar hebben ze ons gehoord dat het uitdelen van de hostie en de wijn raar was gisteren want vandaag kregen we enkel de hostie.
Na de viering stond er frisdrank en zoute broodjes voor ons klaar. Die broodjes waren lekker en ik heb er dan ook meer dan 1 op. Maar er waren er nog heel veel over. Toch hadden we de koffie gemist en David en ik zijn naar de markt gegaan voor een Terrasje. We zijn aangeschoven bij Jaap en Christa (parochianen in Utrecht) en we hebben nog lekker zitten babbelen. Na de koffie hebben we afscheid genomen van elkaar. Het congres is alweer voorbij. Op maandag ben ik met veel storingen met de trein terug naar huis gegaan. Ik kijk nu al uit naar het volgende congres in 2026!
Tekst: Myriam van der Linden-Bullens
Foto’s: David Ross