Gedachten bij het feest van de H. Johannes, apostel en evangelist, 27 december 2020

Naast de mogelijkheid om mee te vieren met de online viering die uitgezonden wordt vanuit de kathedraal van Utrecht (zie hiervoor de landelijke site: https://oudkatholiek.nl/) wil ik als rector van onze statie ook een gedachte en gebed meegeven als bemoediging en verbinding met elkaar nu wij weer op fysieke afstand van elkaar zijn. De tekst is uit de hand van emeritus pastoor Piet Coemans.

U kunt mij ook altijd bellen wanneer u behoefte hebt aan een gesprek. Ik ben daarvoor bereikbaar. (telefoon: 06 250 168 39 of via email: wim.vandenberg@okkn.nl)

Ik wens u een goede zondag en met hartelijke groet,

rector Wim van den Berg

Feest van de heilige Johannes, apostel en evangelist
Het was bij de laatste verschijning aan het Meer van Tiberias. Jezus had Simon Petrus aangesproken met de vraag ‘Hou je van mij’ en hem de opdracht gegeven: ‘Weid mijn schapen’…volg mij.

Evangelie

(Johannes 21,20-24)

Toen Petrus zich omdraaide zag hij dat de leerling van wie Jezus hield hen volgde – de leerling die zich tijdens de maaltijd naar Jezus toegebogen had om te vragen wie het was die hem zou verraden. Toen Petrus hem zag vroeg hij Jezus: ‘En wat gebeurt er met hem, Heer?’ Maar Jezus antwoordde: ’Het is niet jouw zaak of hij in leven blijft totdat ik kom. Maar jij moet mij volgen.’
Op grond van deze uitspaak hebben sommige broeders en zusters gedacht dat deze leerling niet zou sterven, maar Jezus had niet gezegd: ‘Hij zal niet sterven,’ maar: ‘Het is niet jouw zaak of hij in leven blijft totdat ik kom.’ Het is deze leerling die over dit alles getuigenis aflegt, en het ook heeft opgeschreven. En wij weten dat zijn getuigenis betrouwbaar is.

Overweging
27 december, twee dagen na kerst vieren wij Johannes de apostel evangelist. Johannes heeft geen kerstverhaal, of toch: ‘In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God. Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. In het Woord was leven, en het leven was licht oor de mensen. Het licht schijnt in de duisternis…’ (Uit Joh.1,1-5) Het wordt steeds op Kerstdag gelezen.
En vandaag lezen wij het einde van zijn evangelie: Joh.21,20-24. Het laatste vers, Joh.21,25 is het sluitstuk: ‘Er zijn nog vele andere dingen die Jezus heeft gedaan; als die één voor één beschreven werden zou, naar ik meen, de wereld zelf geen ruimte meer hebben voor de volgeschreven boeken’.
Johannes, de theoloog ook wel genoemd, de ziener, de aanschouwer, de meest geliefde leerling.
Hij spreekt herhaaldelijk over Jezus als licht in het bestaan. Het past wel nu rond deze tijd de duisternis stilaan begint te wijken voor het licht. ‘De dagen beginnen al te lengen’ zegt de volksmond. En iedereen hoopt vurig dat in alle ellende en onheil er een lichtje mag dagen en we God nabij mogen blijven.  
Twee zinnetjes doen bij mij een lichtje branden. Petrus die tegen Jezus zegt: hoe zal het Johannes vergaan, krijgt als antwoord: “dat is mijn zaak”, én “maar gij, volg mij”. Met andere woorden ieder heeft zijn eigen bijdrage te leveren. De volksmond zegt: ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is! Ieder heeft zijn eigen gaven, talenten, bekwaamheden, roeping en samen bouwen we mee aan Gods rijk. Johannes heeft op zijn geëigende wijze getuigenis geven, Licht gebracht.
En daar zijn we hem eeuwig dankbaar voor, maar niet alleen hem, ook God omdat wij zulke mensen op onze pelgrimstocht mogen ontmoeten. Immers ons mensenleven is als een pelgrimstocht.
Pelgrimstocht, het woord wortelt in het Latijnse peregrinus, per-agere, door de velden trekken. Wij trekken door de velden, ploeterend, zingend, opgewekt, vermoeiend. We trekken door de wijde wereld, de verre ruimte, de horizon tegemoet…. Maar door wat of wie laten wij ons leiden op onze pelgrimstocht, wat ontdek ik, wat licht op, werpt een licht op de diepe zin van ons mens-zijn, komt als een openbaring over me heen… Ik werd onlangs geraakt door een getuigenis dat ik je niet wil onthouden: ‘Twee jaar geleden fietste ik samen met een dierbare vriend naar Compostella. De derde nacht verbleven we in de abdij van Scourmont, in Chimay. Toen we ’s morgens onze fietsen klaarmaakten voor vertrek  -in het begin van onze pelgrimstocht gebeurde dat nog onwennig- keek een broeder geamuseerd toe. Of we alles mee hadden? “Ach, als God met ons meegaat, hebben we inderdaad alles mee”, antwoordde ik met een kwinkslag. Tot mijn verbazing kwam er een gevatte repliek: “Ja, dat mag zo wel zijn, maar de beweging lijkt me toch veeleer omgekeerd: jullie zijn op weg met Hem.” Tijdens het verdere verloop van onze tocht herhaalden we dat zinnetje ontelbare keren: we zijn op weg met God, ik ben op weg met God. Telkens we op een plaats kwamen waar we uit onszelf niet zouden zijn gekomen of iets mochten meemaken dat we onmogelijk zelf hadden kunnen voorzien: “we zijn op weg met Hem.”*
Is God met mij op weg, of ben ik met God op weg? ‘Kom, volg mij’ zegt Jezus tegen ieder van ons met zijn eigen geaardheid en mogelijkheid.
Ik wens je een gezegende pelgrimstocht van oud naar nieuw, en nog veel verder, met verrassende, bemoedigende momenten, ook en vooral bij duistere omstandigheden!   
(*Isabellle Desmidt in Kerk en Leven, Weekkrant 16 december 2020 jrg.81 editie 0529)

emeritus pastoor Piet Coemans  

Licht in de nacht
Ik ben die voor je uitgaat op je wegen.
Mijn sporen vind je op de weg waarlangs je gaat,
soms in een woord dat zin geeft aan je leven,
dan in een mens, die om je luist’ren vraagt.

Mijn boodschap lees je niet in sterrenbeelden,
al praat men ook van eng’len in de nacht.
Ik heb mijn vragen naar jou toegeschreven
gewoon in mensen, in de taak die op je wacht.

Ik ben geen uitkomst van veel redeneren.
Ik woon niet in wat zwevende gepraat.
Ik kom je tastbaar in je kleine leven tegen
en ben zo bang dat je me vallen laat.

Nu is het nacht en heel veel mensen zingen.
Ook jij hebt voor dit feest een kerstboom opgericht.
Maar mag ik in dit uur jou ook wat vragen?
“Breng daar waar ’t donker is een vonkje van mijn licht.”
(Toon Rabou. Kerstmis 1989)

Gebed van het feest
Barmhartige Vader, wij bidden U:
leid uw kerk door het onderricht
van uw evangelist Johannes,
opdat wij mogen wandelen in het licht
dat voor ons is opgegaan:
onze Heer Jezus Christus, uw Zoon,
die met U in de eenheid van de heilige Geest
leeft en regeert in de eeuwen der eeuwen.
Amen.

Collecten

Eigen gemeenschap
Wij nodigen u ook uit om uw gaven voor de collecte ten bate van onze eigen parochie over te maken op rekeningnummer NL60 ABNA 0452370620 t.n.v. Oud-Katholiek Zeeland onder vermelding van ‘collecte eigen kerk’.
Dank voor uw gaven.